வில்லியம் பூத்
ஒரு ஆங்கில மெதடிஸ்ட் போதகராக வில்லியம் பூத் நியமிக்கப்பட்டார், அவர் தனது மனைவி கேத்தரினுடன் சேர்ந்து தி சால்வேஷன் ஆர்மியை நிறுவி அதன் முதல் ஜெனரலாக (1878-1912) ஆனார். 1865 ஆம் ஆண்டில் நிறுவப்பட்ட ஒரு அரை இராணுவ அமைப்பு மற்றும் அரசாங்கத்துடன் கூடிய கிறிஸ்தவ இயக்கம் லண்டன், இங்கிலாந்திலிருந்து உலகின் பல பகுதிகளுக்கும் பரவியுள்ளது மற்றும் மனிதாபிமான உதவிகளை மிகப்பெரிய அளவில் விநியோகிப்பவர்களில் ஒருவராக அறியப்படுகிறது . 2002 ஆம் ஆண்டில், பிபிசி வாக்கெடுப்பில் பூத் 100 சிறந்த பிரிட்டன்களில் ஒருவர் என பெயர் பெற்றார்.
வில்லியம் பூத் சாமுவேல் பூத் மற்றும் அவரது இரண்டாவது மனைவி மேரி மோஸுக்கு பிறந்த ஐந்து குழந்தைகளின் இரண்டாவது மகனான நாட்டிங்ஹாமில் உள்ள ஸ்னீண்டனில் பிறந்தார். பூத்தின் தந்தை அக்கால தரங்களால் ஒப்பீட்டளவில் செல்வந்தராக இருந்தார், ஆனால் வில்லியமின் குழந்தை பருவத்தில், குடும்பம் வறுமையில் இறங்கியது. 1842 ஆம் ஆண்டில், தனது மகனின் பள்ளிக் கட்டணத்தை இனிமேல் செலுத்த முடியாத சாமுவேல் பூத், 13 வயதான வில்லியம் பூத்தை ஒரு பவுன் ப்ரோக்கரிடம் பயிற்சி பெற்றார். சாமுவேல் பூத் 23 செப்டம்பர் 1842 இல் இறந்தார்.
பின்னர் அவர் விரிவாகப் படித்து, எழுத்து மற்றும் பேச்சில் தன்னைப் பயிற்றுவித்து, ஒரு மெதடிஸ்ட் உள்ளூர் போதகரானார். பூத் முதன்மையாக அவரது சிறந்த நண்பரான வில் சான்சோம் மூலம் ஒரு சுவிசேஷகராக இருக்க ஊக்குவிக்கப்பட்டார். சான்சோம் மற்றும் பூத் இருவரும் 1840 களில் நாட்டிங்ஹாமின் ஏழைகளுக்கும் பாவிகளுக்கும் பிரசங்கிக்கத் தொடங்கினர், மேலும் 1849 ஆம் ஆண்டில் சான்சோம் காசநோயால் இறந்திருக்காவிட்டால், சான்சோம் பெயரிடப்பட்டபடி, பூத் தனது புதிய மிஷன் ஊழியத்தில் சான்சோமின் பங்காளியாக இருந்திருப்பார்.
1848 ஆம் ஆண்டில் அவரது பயிற்சி முடிவடைந்தபோது, பூத் வேலையில்லாமல் இருந்தார், வேலைக்காக வீணாக ஒரு வருடம் கழித்தார். 1849 ஆம் ஆண்டில், பூத் தயக்கத்துடன் தனது குடும்பத்தை விட்டு வெளியேறி லண்டனுக்கு குடிபெயர்ந்தார், அங்கு அவர் மீண்டும் ஒரு பவுன் ப்ரோக்கருடன் வேலை கண்டார். பூத் லண்டனில் தொடர்ந்து பிரசங்கிக்க முயன்றார், ஆனால் சிறிய அளவிலான பிரசங்கப் பணிகள் அவரை விரக்தியடையச் செய்தன, எனவே அவர் ஒரு சாதாரண போதகராக ராஜினாமா செய்தார் மற்றும் தெருக்களிலும் கென்னிங்டன் காமனிலும் திறந்தவெளி சுவிசேஷத்திற்குச் சென்றார்.
1851 ஆம் ஆண்டில், பூத் சீர்திருத்தவாதிகளில் (மெதடிஸ்ட் சீர்திருத்த தேவாலயத்தில்) சேர்ந்தார், 1852 ஏப்ரல் 10 ஆம் தேதி, அவரது 23 வது பிறந்த நாளான அவர், பவுன் ப்ரோக்கிங்கை விட்டுவிட்டு, கிளாஃபாமில் உள்ள பின்ஃபீல்ட் சேப்பலில் உள்ள அவர்களின் தலைமையகத்தில் முழுநேர போதகரானார். புத்துயிர் பெற்ற அமெரிக்க ஜேம்ஸ்(James Caughey), இங்கிலாந்திற்கு அடிக்கடி வருகை தந்து, நாட்டிங்ஹாமில் உள்ள தேவாலயத்தில் பூத் உறுப்பினராக இருந்த பிராட் ஸ்ட்ரீட் சேப்பலில் பிரசங்கித்தபின் வில்லியம் தனது பிரசங்கத்தை வடிவமைத்தார். அவர் முழுநேர பிரசங்கத்தைத் தொடங்கிய ஒரு மாதத்திற்குப் பிறகு, 1852 மே 15 அன்று, வில்லியம் பூத் கேத்தரின் மம்ஃபோர்டுடன் முறையாக நிச்சயதார்த்தம் செய்தார்.
சபை அணுகுமுறையில் ஆர்வம் கொண்ட பூத், ஊழியத்தைப் பற்றி ஸ்டாக்வெல்லில் டேவிட் தாமஸிடம் ஆலோசனை நடத்தினார். தாமஸ் மூலம், அவர் ஜான் காம்ப்பெல் மற்றும் பின்னர் ஜேம்ஸ் வில்லியம் மாஸி ஆகியோரை சந்தித்தார். ரெவ். ஜான் ஃப்ரோஸ்டின் கீழ் பயிற்சி பெற்றது; ஆனால் பூத் ஃப்ரோஸ்டின் பள்ளியை விரும்பவில்லை, விரைவில் வெளியேறினார். நவம்பர் 1853 இல், லிங்கன்ஷையரில் உள்ள ஸ்பால்டிங்கில் சீர்திருத்தவாதிகளின் அமைச்சராவதற்கு அவர் அழைக்கப்பட்டார். 1855 ஜூலை 16 ஆம் தேதி லண்டனில் உள்ள ஸ்டாக்வெல் பசுமை சபை தேவாலயத்தில் கேத்தரின் மம்ஃபோர்டை மணந்தார்.
பூத் ஒரு முக்கிய மெதடிஸ்ட் சுவிசேஷகராக மாறினாலும், வருடாந்திர மாநாடு அவரை ஒரு ஆயர் பதவிக்கு நியமித்ததில் அவர் மகிழ்ச்சியடையவில்லை, அவர் சுவிசேஷ பிரச்சாரங்களைச் செய்ய வேண்டும் என்ற அடிக்கடி கோரிக்கைகளுக்கு பதிலளிக்க அவர் புறக்கணிக்க வேண்டியிருந்தது. 1861 ஆம் ஆண்டில் நடந்த லிவர்பூல் மாநாட்டில், கேட்ஸ்ஹெட்டில் மூன்று ஆண்டுகள் கழித்தபின், முழுநேர சுவிசேஷத்திற்காக விடுவிக்கப்பட வேண்டும் என்ற அவரது கோரிக்கை மீண்டும் மறுக்கப்பட்டது, மேலும் பூத் மெதடிஸ்ட் புதிய இணைப்பின் அமைச்சகத்திலிருந்து விலகினார்.
விரைவில் அவர் மெதடிஸ்ட் சபைகளில் பிரச்சாரம் செய்ய தடை விதிக்கப்பட்டார், எனவே அவர் ஒரு சுயாதீன சுவிசேஷகரானார். அவருடைய கோட்பாடு அப்படியே இருந்தது; இயேசு கிறிஸ்துவின் நற்செய்தியை நம்பாதவர்களின் தலைவிதியும், பாவத்திலிருந்து மனந்திரும்புதலின் அவசியமும், பரிசுத்தத்தின் வாக்குறுதியும் நித்திய தண்டனை என்று அவர் பிரசங்கித்தார். இந்த நம்பிக்கை கடவுள் மற்றும் மனிதகுலத்திற்கான அன்பின் வாழ்க்கையில் வெளிப்படும் என்று அவர் கற்பித்தார். வில்லியம் பூத்தின் வணிக முயற்சிகளின் நெறிமுறை பண்பு சால்வேஷன் ஆர்மி போட்டிகளின் பெட்டிகளை தயாரிப்பதில் தெளிவாக இருந்தது இது "விளக்குகள்" இருண்ட இங்கிலாந்தில், நெருப்பிலிருந்து பாதுகாப்பு, நியாயமான வேலைக்கான நியாயமான ஊதியங்கள் "ஓல்ட் ஃபோர்டில் உள்ள அவரது மேட்ச் தொழிற்சாலை மொத்தம் 4 பென்ஸ் செலுத்தியது, பெரிய நிறுவனங்கள் 2 1/2 பென்ஸ் மட்டுமே செலுத்தியது.
அனைவருக்கும் நற்செய்தியை வழங்குவதற்கான ஆரம்ப குறிக்கோளுடன், வைட் சேப்பலில் மைல் எண்ட் வேஸ்டில் ஒரு பழைய குவாக்கர் புதைகுழியில் கூடாரம் அமைக்கப்பட்டது.
1865 வாக்கில், பூத்தும் அவரது மனைவி கேத்தரினும் லண்டனின் கிழக்கு முனையில் 'தி கிறிஸ்டியன் ரிவைவல் சொசைட்டி' (The Christian Revival Society) ஒன்றைத் திறந்தனர், இது கிறிஸ்தவ இரட்சிப்பு ஏழைகளையும் ஓரங்கட்டப்பட்டவர்களையும் கொண்டுவரும் என்று பூத் நம்பிய மனந்திரும்புதலைப் பகிர்ந்து கொள்வதற்காக வழக்கமான மாலை கூட்டங்களை நடத்தினார் . தி கிறிஸ்டியன் ரிவைவல் சொசைட்டி (The Christian Revival Society) பின்னர் கிறிஸ்டியன் மிஷன் என மறுபெயரிடப்பட்டது, பின்னர் கிழக்கு லண்டன் கிறிஸ்டியன் மிஷன் ஆனது. கிறிஸ்டியன் மிஷனின் மெதுவான வளர்ச்சி பூத்துக்கு கடின உழைப்பு.
அவரது மனைவி எழுதுகிறார், "சோர்வுடன் இரவு நேரத்திற்குப் பிறகு அவர் வீட்டைத் தடுமாறச் செய்வார், பெரும்பாலும் அவரது உடைகள் கிழிந்தன, இரத்தக்களரி கட்டுகள் ஒரு கல் தாக்கிய இடத்தில் அவரது தலையை மாற்றிக்கொண்டன. மாலைக் கூட்டங்கள் ஒரு பழைய கிடங்கில் நடைபெற்றன, அங்கு அர்ச்சின்கள் ஜன்னல் வழியாக கற்களையும் பட்டாசுகளையும் வீசினர். பூத் "மில்லியனுக்கான உணவு" (Food for the Million) திறப்பது போன்ற பல்வேறு வகையான தொண்டு நிறுவனங்களை தானே கடைப்பிடித்தார்.
1865 ஆம் ஆண்டில் கிழக்கு லண்டன் கிறிஸ்டியன் மிஷனாக நிறுவப்பட்ட பின்னர், சால்வேஷன் ஆர்மி என்ற பெயர் மே 1878 இல் நடந்த ஒரு சம்பவத்திலிருந்து உருவானது. வில்லியம் பூத் தனது செயலாளர் ஜார்ஜ் ஸ்காட் ரெயில்டனுக்கு எழுதிய கடிதத்தை ஆணையிட்டு, "நாங்கள் ஒரு தன்னார்வ இராணுவம்" என்று கூறினார். பிராம்வெல் பூத் தனது தந்தையைக் கேட்டு, "தன்னார்வலரே, நான் தன்னார்வலராக இல்லை, நான் ஒரு வழக்கமானவன்!" "தன்னார்வலர்" என்ற வார்த்தையை கடந்து "இரட்சிப்பு" என்ற வார்த்தையை மாற்றுமாறு ரெயில்டனுக்கு அறிவுறுத்தப்பட்டது. (1878 ஆம் ஆண்டுக்கான மிஷன்ஸ் அறிக்கையின் அச்சுப்பொறியின் ஆதார நகல் "கிறிஸ்டியன் மிஷன் ஒரு தன்னார்வ இராணுவம்" என்று அறிவித்தது, ஆனால் சரிசெய்யப்பட்ட ஆதாரம் வாசிக்கப்பட்டது "தி கிறிஸ்டியன் மிஷன் இஸ் ... எ சால்வேஷன் ஆர்மி" ) சால்வேஷன் ஆர்மி இராணுவத்தின் மாதிரியாக இருந்தது, அதன் சொந்த கொடி (அல்லது வண்ணங்கள்) மற்றும் அதன் சொந்த இசையுடன், பெரும்பாலும் கிறிஸ்தவ சொற்களால் பிரபலமான மற்றும் நாட்டுப்புற இசைக்கு இசைக்கப்பட்டது. விடுதிகள். பூத் மற்றும் "கடவுளின் இராணுவத்தில்" உள்ள மற்ற வீரர்கள் இராணுவத்தின் சொந்த சீருடையை அணிந்துகொள்வார்கள், கூட்டங்கள் மற்றும் ஊழியப் பணிகளுக்காக 'கவசத்தை அணிந்துகொள்வார்கள்'. அவர் "ஜெனரல்" ஆனார் மற்றும் அவரது மற்ற அமைச்சர்களுக்கு "அதிகாரிகள்" என்று பொருத்தமான பதவிகள் வழங்கப்பட்டன. மற்ற உறுப்பினர்கள் "வீரர்கள்" ஆனார்கள்.
ஆரம்ப ஆண்டுகள் சிறியவை என்றாலும், தேவைப்படுபவர்களுக்கு எப்போதும் வளர்ந்து வரும் பிரச்சினைக்கு உதவ பணம் தேவைப்பட்டாலும், பூத் மற்றும் தி சால்வேஷன் ஆர்மி விடாமுயற்சியுடன் இருந்தனர். 1880 களின் முற்பகுதியில், மற்ற நாடுகளுக்கு, குறிப்பாக அமெரிக்கா, பிரான்ஸ், சுவிட்சர்லாந்து, சுவீடன் மற்றும் பிற, பிரிட்டிஷ் சாம்ராஜ்யத்தின் பெரும்பாலான நாடுகள் உட்பட: ஆஸ்திரேலியா, கனடா, இந்தியா, கேப் காலனி, நியூசிலாந்து, ஜமைக்கா, முதலியன.
பெரும்பாலும் பிற நாடுகளில் ஆரம்பம் குடியேறிய அதிகாரிகள் அல்லாதவர்களின் "இரட்சிப்பாளர்" நடவடிக்கைகள் மூலம் நிகழ்ந்தது. சில ஆரம்ப வெற்றிகளால் அவர்கள் 'அதிகாரிகளை அனுப்ப' லண்டனைத் தொடர்புகொள்வார்கள்.
மற்ற சந்தர்ப்பங்களில், அர்ஜென்டினாவைப் போலவே, ஒரு இரட்சிப்பாளர் பூத்திடம் இரட்சிப்பு தேவைப்படும் ஆயிரக்கணக்கான பிரிட்டிஷ் மக்கள் இருப்பதாகக் கூறினார். 1890 இல் அனுப்பப்பட்ட நான்கு அதிகாரிகள் அந்த ஆங்கிலேயர்கள் பம்பாக்கள் முழுவதும் சிதறிக்கிடப்பதைக் கண்டறிந்தனர். ஆனால் மிஷனரிகள் ஸ்பானிஷ் மொழியில் ஊழியத்தைத் தொடங்கினர் மற்றும் பணிகள் நாடு முழுவதும் பரவின. ஆரம்பத்தில் ரயில்-சாலை வளர்ச்சியைத் தொடர்ந்து, ரயில்-சாலைகள் கட்டும் பொறுப்பான ஆங்கிலேயர்கள் பொதுவாக இயக்கத்திற்கு அனுதாபம் கொண்டிருந்தனர். வில்லியம் பூத் தனது வாழ்நாளில், 58 நாடுகளிலும் காலனிகளிலும் இராணுவப் பணிகளை நிறுவினார், விரிவாகப் பயணம் செய்து, "இரட்சிப்புக் கூட்டங்கள்" நடத்தினார்.
பூத் தவறாமல் ஒரு பத்திரிகையை வெளியிட்டார் மற்றும் பல புத்தகங்களை எழுதியவர்; அவர் பல பாடல்களையும் இயற்றினார். அவரது புத்தகம் இன் டார்கெஸ்ட் இங்கிலாந்து மற்றும் வே அவுட் 1890 வெளியீட்டிற்குப் பிறகு சிறந்த விற்பனையாளராக மாறியது மட்டுமல்லாமல், இது இராணுவத்தின் நவீன சமூக நல அணுகுமுறைக்கு அடித்தளத்தை அமைத்தது. இது "நாகரீக" இங்கிலாந்தாக "இருண்ட ஆப்பிரிக்கா" உடன் ஒப்பிடப்பட்டது - பின்னர் ஏழை மற்றும் பின்தங்கியதாக கருதப்பட்ட ஒரு நிலம். தொழில்துறை புரட்சிக்குப் பின்னர் லண்டன் மற்றும் பெரிய இங்கிலாந்தின் பெரும்பகுதி வளர்ச்சியடையாத உலகில் இருந்தவர்களை விட வாழ்க்கைத் தரத்தில் சிறப்பாக இல்லை என்று பூத் பரிந்துரைத்தார்.
கிறிஸ்தவ நற்செய்தியைப் பயன்படுத்துவதற்கான ஒரு மூலோபாயத்தை அவர் முன்மொழிந்தார் மற்றும் சிக்கல்களுக்கு நெறிமுறைகளைச் செய்தார். வீடற்றவர்களுக்கு வீடுகளை அமைப்பதன் மூலம் துணை மற்றும் வறுமையை ஒழிப்பதைப் பற்றி புத்தகம் பேசுகிறது, நகர்ப்புற ஏழைகளுக்கு விவசாயத்தில் பயிற்சி அளிக்கக்கூடிய ஹாட்லீ பண்ணை, பண்ணை சமூகங்கள், வருங்கால குடியேறியவர்களுக்கு பயிற்சி மையங்கள், வீழ்ந்த பெண்கள் மற்றும் விடுவிக்கப்பட்ட கைதிகளுக்கான வீடுகள், ஏழைகளுக்கு உதவி, மற்றும் குடிகாரர்களுக்கு உதவுங்கள். ஏழை ஆண்கள் வழக்கறிஞர்கள், வங்கிகள், கிளினிக்குகள், தொழில்துறை பள்ளிகள் மற்றும் ஒரு கடலோர ரிசார்ட் ஆகியவற்றிற்கான திட்டங்களையும் அவர் வகுக்கிறார். அரசு தனது சமூகக் கடமைகளை நிறைவேற்றத் தவறினால், அது மீறலுக்குள் நுழைவது ஒவ்வொரு கிறிஸ்தவரின் பணியாக இருக்கும் என்று அவர் கூறுகிறார்.இருப்பினும், பூத் ஒரு சோசலிச அல்லது கம்யூனிச சமுதாயத்தை அல்லது துணை அமைப்பதற்கான தனது ஆன்மீக நம்பிக்கைகளிலிருந்து விலகவில்லை. அவரது திட்டங்களுக்கு நிதியளிக்க கட்டாயப்படுத்தப்பட்ட மக்களால் ஆதரிக்கப்படுகிறது; பூத்தின் இறுதி நோக்கம் மக்களை "காப்பாற்றியது" பூத் தனது அறிமுகத்தில் வலியுறுத்துகிறார்.
கடந்த காலங்களில் நான் செயல்பட்ட முக்கிய கொள்கைகளிலிருந்து மிகச்சிறிய அளவில் புறப்பட எனக்கு விருப்பமில்லை. இந்த உலகத்திலோ அல்லது அடுத்த உலகத்திலோ மனிதகுலத்தை நிரந்தரமாக விடுவிப்பதற்கான எனது ஒரே நம்பிக்கை, இயேசு கிறிஸ்து மூலமாக பரிசுத்த ஆவியின் சக்தியால் தனிநபரின் மீளுருவாக்கம் அல்லது மறுஉருவாக்கம். ஆனால் தற்காலிக துயரத்தின் நிவாரணத்தை வழங்குவதில், இப்போது கடினமாக இருக்கும் இடத்தில்தான் நான் அதை எளிதாக்குகிறேன், இப்போது சாத்தியமில்லை, ஆனால் சாத்தியமற்றது, ஆண்களும் பெண்களும் நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் சிலுவையில் செல்வதற்கான வழியைக் கண்டுபிடிப்பதை நான் எளிதாக்குகிறேன்.
சில வட்டாரங்களில் இன் டார்கெஸ்ட் இங்கிலாந்தை உண்மையில் சிலுவைப்போர் பத்திரிகையாளர் டபிள்யூ. டி. ஸ்டீட் எழுதியுள்ளார், அவர் தனது சொந்த வார்த்தைகளில் சொன்னால், திருமதி பூத் இறக்கும் போது ஜெனரலுக்கு ஒரு "இலக்கிய ஹேக்" ஆக செயல்பட்டார். எவ்வாறாயினும், இந்த அனுமானம் சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு ஸ்டீட் விரைவாக நிராகரிக்கப்பட்டது, "இருண்ட இங்கிலாந்தின் யோசனை ... ஜெனரலின் சொந்தமானது. எனது பகுதி, அதில் நான் பேச விரும்பவில்லை… முழுவதும் கண்டிப்பாக கீழ்ப்பட்டது." டார்கெஸ்ட் இங்கிலாந்து மற்றும் வே அவுட்டில் பல முறை மறுபதிப்பு செய்யப்பட்டது மற்றும் சமீபத்தில் 2006 இல்.
இன் டார்கெஸ்ட் இங்கிலாந்தின் தாக்கம் மற்றும் முக்கியத்துவத்தை மையமாகக் கொண்ட பிற படைப்புகளும் உள்ளன. எடுத்துக்காட்டாக, இன் டார்கெஸ்ட் இங்கிலாந்தின் வெளியீட்டின் 125 வது ஆண்டு நிறைவைக் குறிக்கும், இருள் மற்றும் விடுதலை: 125 ஆண்டுகள் இருண்ட இங்கிலாந்து திட்டம், முன்னணி மற்றும் வளர்ந்து வரும் எழுத்தாளர்களின் பதினைந்து அத்தியாயங்களைக் கொண்டுள்ளது, அவை பல்வேறு வரலாற்று அம்சங்களையும், இருண்ட இங்கிலாந்து திட்டத்தின் எதிர்கால தாக்கங்களையும் ஆராய்கின்றன.
அதன் ஆரம்ப ஆண்டுகளில், சால்வேஷன் ஆர்மி பெரும் எதிர்ப்பை எதிர்கொண்டது, குறிப்பாக ஆல்கஹால் விற்கும் தொழில்துறையினரிடமிருந்து, பூத் மற்றும் அவரைப் பின்பற்றுபவர்களின் நடவடிக்கைகள் ஏழை வகுப்பினரை குடிப்பதை நிறுத்த தூண்டுகின்றன என்று கவலை கொண்டிருந்தனர். பூத் மற்றும் தி சால்வேஷன் ஆர்மிக்கு எதிரான ஒரு குழு எலும்புக்கூடு இராணுவம், குறிப்பாக தெற்கு இங்கிலாந்தில், சால்வேஷன் ஆர்மி 1880 களின் முற்பகுதியில் இருந்து சுமார் 1892 வரை மதுவுக்கு எதிரான அணிவகுப்புகளை எதிர்த்தது மற்றும் பாதித்தது. இரு குழுக்களுக்கிடையேயான மோதல்கள் மரணங்களுக்கு வழிவகுக்கும் பல சால்வேஷனிஸ்டுகள் மற்றும் பலருக்கு காயங்கள். 1882 ஆம் ஆண்டில் மட்டும் 662 சால்வேஷன் ஆர்மி வீரர்கள் தாக்கப்பட்டனர்: அவர்களில் 251 பெண்கள் மற்றும் அவர்களில் 23 பேர் பதினைந்து வயதுக்குட்பட்டவர்கள்.
பூத் தனது சொந்த குழந்தைகளை சிறந்த தகுதி வாய்ந்த பதவிகளுக்கு நியமித்தார் என்ற உண்மையை மையமாகக் கொண்ட பிற குற்றச்சாட்டுகள், சால்வேஷன் ஆர்மி ஒரு பூத் குடும்ப வணிகமாகும் என்ற கூற்றுக்கு வழிவகுத்தது. உதாரணமாக, அவர் தனது மகள் எம்மா பூத்தை 19 வயதிலேயே பெண்களுக்கான முதல் பயிற்சி பள்ளியான சால்வேஷன் ஆர்மியின் அதிகாரிகளின் பயிற்சி இல்லத்தின் முதல்வராக நியமித்தார். வில்லியம் பூத் ஒரு முறை தனது குழந்தைகளிடம் "இரட்சிப்பு இராணுவம் சொந்தமானது அல்ல" உங்களுக்கோ அல்லது எனக்கோ அது உலகத்துக்கு சொந்தமானது "மற்றும் இராணுவத்தின் தலைமை ஒரு வம்சமாக மாறுவது குறித்து மிகவும் எச்சரிக்கையாக இருந்தது, மற்றவர்கள் பூத் ஒரு வம்சத்தை உருவாக்குகிறார்கள் என்று நம்பினர், அவர் பரிந்துரைத்ததைப் போலவே அவர் பரிந்துரைத்தார் மருமகள் தங்கள் பெயர்களில் 'பூத்' ஐச் சேர்த்தனர் (ஃபிரடெரிக் பூத்-டக்கர் மற்றும் ஆர்தர் பூத்-கிளிபார்ன் பார்க்கவும்). பூத் தனது மகன் பிராம்வெல் பூத்தை அவரது விருப்பப்படி ஜெனரலாக நியமித்தபோது இது மேலும் வெளிப்பட்டது.
பத்திரிகைகள் பெரும்பாலும் பூத் மற்றும் தி சால்வேஷன் ஆர்மிக்கு விரோதமாக இருந்தன, ஏனெனில் அவற்றின் முறைகள் மற்றும் செய்தி பரவலாக தவறாகப் புரிந்து கொள்ளப்பட்டன. "இயேசுவின் இரத்தம்" மற்றும் பரிசுத்தமாக்கும் "பரிசுத்த ஆவியின் நெருப்பு" ஆகியவற்றைக் குறிக்கும் ஆழ்ந்த இறையியல் பொருளைக் கொண்ட இராணுவத்தின் குறிக்கோள் "இரத்தமும் நெருப்பும்" என்பது பாவிகளின் இரத்தத்தையும் நரகத்தின் நெருப்பையும் குறிக்கும் என்று தவறாக கருதப்பட்டது. இராணுவத்தின் நோக்கங்கள் குறித்த சந்தேகமும் இருந்தது, பூத் பெரும்பாலும் பணம் சம்பாதிப்பதற்காக மட்டுமே ஒரு கதாபாத்திரமாக சித்தரிக்கப்படுகிறார்.
சர்ச் ஆஃப் இங்கிலாந்து முதலில் பூத் மற்றும் தி சால்வேஷன் ஆர்மியின் நடவடிக்கைகளுக்கு மிகவும் விரோதமாக இருந்தது. பரோபகாரர், அரசியல்வாதி மற்றும் சுவிசேஷகர் லார்ட் ஷாஃப்டஸ்பரி கூட பூத்தை "கிறிஸ்துவுக்கு எதிரானவர்" என்று விவரிக்கும் அளவிற்கு சென்றனர். பூத்துக்கு எதிரான முக்கிய புகார்களில் ஒன்று, அவர் "பெண்களை ஆணின் நிலைக்கு உயர்த்துவது". பலர் அவரை சர்வாதிகாரமாகவும் பணிபுரிய கடினமாகவும் கண்டனர். அவரது சொந்தக் குழந்தைகள் சிலர் அவரைத் தலைவராகக் கண்டித்தனர் மற்றும் அவரது மகள் கேட் பூத் மற்றும் அவரது மகன்களான ஹெர்பர்ட் மற்றும் பாலிங்டன் பூத் உட்பட தி சால்வேஷன் ஆர்மிக்கு பின்வாங்கினர், பிந்தையவர்கள் ஒரு தனி அமைப்பை நிறுவினர், அமெரிக்காவின் தன்னார்வலர்கள் "ஜெனரல்" என்று தன்னுடன் இருந்தனர். சுவிசேஷகர் ரோட்னி "ஜிப்ஸி" ஸ்மித் அவரது விறைப்பு காரணமாக அவரை விட்டு வெளியேறினார், உள்ளூர் தேவாலயத்திற்கு அச்சுறுத்தல் இருப்பதாக உணர்ந்ததால் டி. எல். மூடி அவரை ஆதரிக்க மாட்டார். ஆனால் சக மனிதனின் துன்பங்களுக்கு அவர் காட்டிய இரக்கத்தை யாராலும் மறுக்க முடியவில்லை.
தி சால்வேஷன் ஆர்மி மற்றும் வில்லியம் பூத்தின் கருத்து இறுதியில் ஆதரவாக மாறியது. அவரது பிற்காலத்தில், அவரை மன்னர்கள், பேரரசர்கள் மற்றும் ஜனாதிபதிகள் பார்வையாளர்களிடையே வரவேற்றனர். வெகுஜன ஊடகங்கள் கூட அவரது 'ஜெனரல்' என்ற தலைப்பை பயபக்தியுடன் பயன்படுத்தத் தொடங்கின.
1899 ஆம் ஆண்டில், பூத் இரு கண்களிலும் குருட்டுத்தன்மையால் அவதிப்பட்டார், ஆனால் ஒரு குறுகிய ஓய்வால், அவரது பார்வையை மீட்டெடுக்க முடிந்தது. 1904 ஆம் ஆண்டில், கிரேட் பிரிட்டனைச் சுற்றி ஓட்டப்பட்டபோது அவர் ஒரு "மோட்டார் சைக்கிளில்" பங்கேற்றார், நகரங்கள் மற்றும் கிராமங்களில் தனது திறந்த காரிலிருந்து கூடியிருந்த கூட்டத்தினருக்குப் பிரசங்கிப்பதற்காக நிறுத்தினார். 1906 ஆம் ஆண்டில் பூத் லண்டன் நகரத்தின் ஃப்ரீமேன் ஆனார், மேலும் ஆக்ஸ்போர்டு பல்கலைக்கழகத்தில் கௌரவ பட்டம் பெற்றார். 1902 ஆம் ஆண்டில், எட்டாம் எட்வர்ட் மன்னரின் முடிசூட்டு விழாவில் கலந்து கொள்ள அழைக்கப்பட்டார்.
அவர் 1907 இல் தனது கடைசி பயணத்தை வட அமெரிக்காவிற்கு மேற்கொண்டார், 1909 ஆம் ஆண்டில் அவர் ஐக்கிய இராச்சியத்தின் ஆறு மாத மோட்டார் பயணத்தை மேற்கொண்டார். இந்த சுற்றுப்பயணத்தின் போது அவர் தனது வலது கண்ணில் குருடராக இருப்பதையும், அவரது இடது கண்ணில் பார்வை கண்புரைகளால் மங்கலாக இருப்பதையும் கண்டுபிடித்தார். மீதமுள்ள சுற்றுப்பயணத்தை ரத்து செய்ய வேண்டியிருந்தது. ஆகஸ்ட் 21, 1909 அன்று கைஸ் மருத்துவமனையில் ஒரு அறுவை சிகிச்சை நிபுணர் அவரது வலது கண்ணை அகற்றினார். இந்த பின்னடைவு இருந்தபோதிலும், 1910 இல் பூத் நெதர்லாந்து, டென்மார்க், ஜெர்மனி, சுவிட்சர்லாந்து மற்றும் இத்தாலி ஆகிய நாடுகளில் பிரச்சாரம் செய்தார். இங்கிலாந்து திரும்பியதும், அவர் தனது ஏழாவது மற்றும் கடைசி மோட்டார் பயணத்தை மேற்கொண்டார்.
வில்லியம் பூத் ஆகஸ்ட் 20, 1912 இல் 83 வயதில் இறந்தார் (அல்லது, சால்வேனிஸ்ட் பேச்சுவழக்கில், மகிமைக்கு உயர்த்தப்பட்டார்) லண்டனின் ஹாட்லி வூட்டில் உள்ள அவரது வீட்டில். கிளாப்டன் காங்கிரஸ் ஹாலில் அவரது உடல் மூன்று நாட்கள் வைக்கப்பட்டது , அங்கு 150,000 பேர் அவரது உடலை பார்வையிட்டனர் . ஆகஸ்ட் 27, 1912 அன்று, லண்டனின் ஒலிம்பியாவில் பூத்தின் இறுதிச் சடங்கு நடைபெற்றது, இதில் ராணி மேரி உட்பட 40,000 பேர் கலந்து கொண்டனர், அவர் பெரிய மண்டபத்தின் பின்புறம் கிட்டத்தட்ட அடையாளம் காணப்படாமல் அமர்ந்திருந்தார். பிராம்வெல் பூத்துக்கு எழுதிய கடிதத்தில், ஜார்ஜ் 5 மன்னர் எழுதினார்: “தேசம் ஒரு சிறந்த அமைப்பாளரையும், ஏழைகள் முழு மனதுடனும் நேர்மையான நண்பரையும் இழந்துவிட்டது.” அமெரிக்காவின் ஜனாதிபதி வில்லியம் டாஃப்ட் எழுதினார் “பூத்தின் நீண்ட ஆயுளும் சிறந்த திறமைகளும் அர்ப்பணிக்கப்பட்டன ஏழைகளுக்கும் பலவீனமானவர்களுக்கும் உதவுவதும், வெற்றிகளையும் மகிழ்ச்சியையும் அடைவதற்கு அவர்களுக்கு இன்னொரு வாய்ப்பையும் அளிக்கும் உன்னத வேலை. "பூத் மரணம் குறித்து உலகெங்கிலும் உள்ள ஊடக நிறுவனங்கள் அறிக்கை செய்தன, இதில் ஐக்கிய இராச்சியத்தில் டெய்லி எக்ஸ்பிரஸ், தென்னாப்பிரிக்காவில் தென்னாப்பிரிக்கா, குளோப் மற்றும் கனடாவில் அஞ்சல், மற்றும் அமெரிக்காவில் நியூயார்க் டைம்ஸ்.
சால்வேஷன் ஆர்மியின் சர்வதேச தலைமையகத்தில் பூத்தின் இறுதி ஊர்வலம் தொடங்கியது, 10,000 சீருடை அணிந்த சால்வேஷனிஸ்டுகள் பின்னால் விழுந்தனர். பரந்த ஊர்வலம் புறப்பட்டபோது நாற்பது சால்வேஷன் ஆர்மி இசைக்குழுக்கள் ஹேண்டலின் சவுலில் இருந்து "டெட் மார்ச்" விளையாடியது. 19 ஆம் நூற்றாண்டின் இணக்கமற்ற அமைச்சர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்களுக்காக, ஸ்டோக் நியூவிங்டனில் உள்ள அப்னி பார்க் கல்லறைக்கு 19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிரதான லண்டன் புதைகுழியில் அவரது மனைவி கேத்தரின் பூத்துடன் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.
பூத்தின் மரணத்தின் பின்னர், அவரது மகன் பிராம்வெல் பூத் தி சால்வேஷன் ஆர்மியின் 2 வது ஜெனரலாக ஆனார். ஒவ்வொரு ஜெனரலும் தனது வாரிசைத் தேர்வு செய்ய வேண்டும் என்பது வில்லியம் பூத்தின் நோக்கமாக இருந்தது. இருப்பினும், சால்வேஷன் ஆர்மியின் ஜெனரல்கள் இப்போது சால்வேஷன் ஆர்மியின் உயர் கவுன்சிலால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர்.
பிறப்பு: கி.பி: 1829, ஏப்ரல் 10, (இங்கிலாந்து)
இறப்பு: கி.பி: 1912, ஆகஸ்ட் 20, (இங்கிலாந்து)
Comments (0)